Επαναχρησιμοποιώντας στο μπαλκόνι

Επαναχρησιμοποιώντας στο μπαλκόνι

Είτε ζούμε σε διαμέρισμα και έχουμε μια βεράντα ή ένα μπαλκόνι, είτε είμαστε από αυτούς που έχουν έναν μικρό ή μεγάλο κήπο, η ανάγκη να τον αλλάξουμε, να τον διαμορφώσουμε και να δημιουργήσουμε κάτι καινούριο, ειδικά με τον ερχομό της άνοιξης, γίνεται όλο και πιο επιτακτική.

Η νέα τάση που έχει δημιουργηθεί, ιδιαίτερα και πρωτίστως στο εξωτερικό, είναι η κατασκευή χρηστικών ή διακοσμητικών στοιχείων στο κήπο και σε μικρότερη κλίμακα στο μπαλκόνι επαναχρησιμοποιώντας τα υλικά που έχουμε.

Η επαναχρησιμοποίηση (reuse) υλικών είναι μια πρακτική που υπήρχε πάντα στην Ελλάδα και τώρα κάνει ξανά την εμφάνιση της. Σχεδόν όλες οι αυλές τις παλιάς Αθήνας είχαν ένα αντικείμενο κατασκευασμένο για άλλη χρήση, το οποίο τελικά χρησιμοποιείτο ως γλάστρα ή ως στήριξη φυτών ή ακόμα και ως πάγκος εργασίας.

Μία επέκταση αυτής της πρακτικής είναι η αναβαθμισμένη ανακύκλωση (upcycling) όπου με ελάχιστες τροποποιήσεις ή προσθήκες στο αντικείμενο, αυτό καταλήγει να χρησιμεύει για κάτι άλλο. Για παράδειγμα ένα χρησιμοποιημένο λάστιχο αυτοκινήτου μπορεί εύκολα (κόβοντας το) να γίνει εξώφυλλο τετραδίου ή ζεμπίλι (το ζεμπίλι είναι ένας μεγάλος σάκος με λαβές που χρησιμοποιούν οι οικοδόμοι), ή ακόμα και γλάστρα. Ο κόπος που χρειάζεται για να γίνει αυτή η μετατροπή είναι μηδενικός και θεωρείται ότι είναι μια αναβαθμισμένη ανακύκλωση του υλικού, η οποία αντιστέκεται έτσι σε μια τροποποίηση με βιομηχανικά μέσα, με σκοπό να γίνει υλικό που χρησιμοποιείται στις κατασκευές, όπως τσιμέντο για παράδειγμα (ο επίσημος όρος αυτής της δεύτερης πρακτικής είναι downcycling).

Τι μπορούμε να φτιάξουμε λοιπόν κάνοντας ανακύκλωση υλικών;

Η ιδέα έρχεται από το εξωτερικό, ονομάζεται κάθετος κήπος ή ζωντανός τοίχος (vertical garden / living wall) και την εφεύρε ο Γάλλος βοτανολόγος Patrick Blanc.

Η φιλοσοφία του εγχειρήματος είναι να καταφέρουμε να φυτέψουμε σε κάθετο επίπεδο, φυτά τα οποία, είτε θα έχουν χρήση διακοσμητική και θα γίνουν ένας υπέροχος πίνακας, είτε θα έχουν λειτουργική χρήση όπως για παράδειγμα αρωματικά φυτά και βότανα, που συντελούν και στον καθαρισμό του αέρα και την ειδίκευση του μικροκλίματος (μικροκλίμα είναι οι τοπικές κλιματολογικές συνθήκες που επικρατούν σε ένα χώρο, για παράδειγμα έναν κήπο, οι οποίες μπορούν να διαφέρουν αισθητά σε σχέση με τις επικρατούσες κλιματολογικές συνθήκες στην ευρύτερη περιοχή) των γραφείων, του σπιτιού ή ακόμα και εργοστασίων (το εργοστάσιο της Ferrari, παραδείγματος χάρη, χρησιμοποιεί φυτά για αυτό τον σκοπό). Στο εμπόριο πλέον κυκλοφορούν πολλά τέτοια συστήματα και λίγο πολύ μοιάζουν μεταξύ τους.

Εμείς, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μια παλιά, ξεχασμένη παλέτα.

Αφού την τρίψουμε λιγάκι με ένα ψιλό γυαλόχαρτο για να λειάνει στα σημεία που φαίνονται, θα ντύσουμε το εσωτερικό της με πλαστικό, δημιουργώντας χώρο φύτευσης, μέσα στον οποίο θα αναπτυχθούν τα φυτά μας. Το πλαστικό στεγανοποιεί την κατασκευή μας και αποφεύγουμε να λερωθεί ο τοίχος ή το πάτωμα μας ενώ παράλληλα δεν θα χρειάζεται να ποτίζουμε τόσο συχνά. Χρειάζεται όμως προσοχή στα ποτίσματά μας γιατί το νερό δεν θα μπορεί να φύγει και υπάρχει κίνδυνος να λιμνάζει στις ρίζες. Η λύση είναι εύκολη, τρυπάμε το πλαστικό μας σε διάφορα σημεία και έτσι το νερό απορρέει και αποφεύγουμε τον κίνδυνο να σαπίσουν τα φυτά μας. Εαν έχουμε χρησιμοποιήσει αρωματικά φυτά (ρίγανη, θυμάρι, μέντα, δυόσμο), θα πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας ότι είναι φυτά με ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει, πριν ποτίσουμε, να ελέγχουμε το χώμα αν είναι νωπό ή όχι. Γίνετε δημιουργικοί και πάρτε ένα spray και ζωγραφίστε τις πλευρές που φαίνονται, ή πάρτε stencils (μοτίβο) και κάντε πολύχρωμα σχήματα.

Μια άλλη ιδέα για κάθετο κήπο είναι να χρησιμοποιήσουμε παλιούς σωλήνες από τις οικοδομές. Κόβοντας τους στη μέση και δένοντας τους τον έναν κάτω από τον άλλο δημιουργούμε ένα ζωντανό τοίχο κρεμαστό απο το ταβάνι. Η δυσκολία του εγχειρήματος είναι να κόψουμε τους σωλήνες στη μέση, αλλά μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και παλιές υδρορροές.

Αναλύοντας τον κάθετο κήπο, στις ιδιότητες του, θα δούμε ότι πρόκειται για περιορισμένο χώρο φύτευσης, χρησιμοποιώντας φυτά που δεν έχουν μεγάλες απαιτήσεις σε ριζικό σύστημα. Αν βγάλουμε το κάθετο και τον φέρουμε οριζόντια; Μπορούμε πολύ εύκολα να μετατρέψουμε το παλιό μας τραπέζι σε έναν οριζόντιο κήπο, βάζοντας στη μέση γλάστρες ή εντάσσοντας την υδρορροή μας σε αυτό.

Μια πιο κλασσική μέθοδος δημιουργίας κάθετου κήπου να τοποθετήσουμε ράφια σε κάποιο κενό τοίχο που έχουμε. Το μόνο που χρειαζόμαστε είναι οι κλασικές γωνίες που τοποθετούμε τα ράφια, να τα στερεώσουμε στον τοίχο και να χρησιμοποιήσουμε τα ράφια ως βάση για τις γλάστρες μας.

Είναι απαραίτητο να έχουμε προαποφασίσει και επιλέξει ποια φυτά θα βάλουμε, γιατί αυτό θα κρίνει και την απόσταση μεταξύ των ραφιών. Ιδανικά θα ήταν αρωματικά φυτά, ιδιαίτερα φυτά που είναι κρεμοκλαδή και που δημιουργούν ένα εφέ σχεδόν πανομοιότυπο με εκείνο του κάθετου κήπου. Φυτά όπως το δενδρολίβανο το έρπον, θυμάρι έρπον ή ακόμα και διμορφοθήκες με υπέροχα χρώματα, το τεμάρι, η γκαζάνια και ο κισσός, πράσινος και πανασέ (δίχρωμος).

Ψάξτε για γλάστρες πολύχρωμες, ή βάψτε τις παλιές σας γλάστρες σε υπέροχα χρώματα.

Τέλος χρησιμοποιήστε ένα κασπό, μια παλιά γλάστρα σε μια γωνιά του μπαλκονιού, πλαισιώστε την με φυτά, μικρά μπροστά, μεγαλύτερα στο πλάι και ακόμα μεγαλύτερα από πίσω, και να τις γεμίσουμε με νερό. Χρησιμοποιήστε λευκά βότσαλα στον πάτο για να μπορεί το νερό να αντανακλά το φως, τοποθετήστε μια μικρή πηγή φωτός, είτε αυτό είναι κεράκι, είτε κάποιο μικρό φωτιστικό.

Αυτές είναι κάποιες από τις δικές μας ιδέες και μοναδικό σκοπό έχουν να σας εμπνεύσουν για να προχωρήσετε στην δημιουργία.

Δημιουργώ δεν σημαίνει αντιγράφω, μια εικόνα, ένα σχέδιο, μια ιδέα, αλλά την αναλύω, την αποσυνθέτω και την ανασυνθέτω σε κάτι καινούριο.